ആയിരതിലോരോവലായി ഞാന് എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെ
പരിപറന്ന മലഖയെപോലെ നീ വന്നു..
ആയിരം പനിനീര്പൂകളുടെ ഗന്ധം പരത്തി നീയെത്തി
നിന്റെ കണ്ണുകളിലെ തിലകം എന്മിഴികളിലെ തിളക്കാതെ ജ്വലിപ്പിച്ചു
നിന്സമീപ്യമുല്ലപോള് ഞാനറിയാതെ ഉണ്മാതനയിരുന്നോ ...
വായിച്ചറിഞ്ഞ പലതും യഥാര്ത്യ്ങ്ങലന്നു തോന്നിപോയി
എന്റെ പ്രവര്ത്തിയില് ,ചിന്ടകളില്പോലും നിന് പ്രഫവം ..
അഭിനയികനരിവില്ലാത്ത ഞാനൊരു അഭിനേതാവായി,ചിത്രകാരനും ,
കതകൃതുമായി.. അറിയില്ലെയെനികിതിന് രഹസ്യംന്തെന്നു...
തുലവര്ഷരത്രിയിലെ കര്മെഘങ്ങിളിലെവിടെ പോയ് മറഞ്ഞു..
ഒരു കരില്കതിലും തിരയുന്നു നിന്നെ ചക്രവലമോട്ടുകും ...
എങ്ങു പോയ് നീ ,എങ്കിലും ധന്യനെന്നു ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു
നിനക്കല്ലാതെ മറ്റാര്കും എന്റെ തരകമാകാന് കഴിയില്ല തോഴി ..
No comments:
Post a Comment